کرایو پوست

کرایو پوست سرما درمانی یا کرایو تراپی (Cryotherapy) به روشی درمانی گفته می‌شود که در آن بخشی از بدن بیمار یا کل بدن او در معرض سرما و کاهش دما قرار می‌گیرد. اصطلاح کرایو تراپی ما بین سال‌ های 1880 تا 1890 میلادی، از دو واژه یونانی (κρυο) بمعنای سرما و (θεραπεια) به معنای درمانی گرفته شد. هدف از کریوتراپی کاهش سوخت و ساز سلولی، افزایش بقای سلولی، کاهش التهاب، کاهش درد و اسپاسم ، انقباض عروق است. کرایوتراپی (یا سرما درمانی)، یک روش درمانی خاص است که در آن ضایعات سطحی پوست، تحت انجماد قرار می‌گیرند. ممکن است انجماد مناسب ‌ترین راه درمان برای انواع مختلفی از ضایعات پوستی باشد. این روش نسبتاً ارزان، ایمن و قابل‌اعتماد است. بااین‌حال، مهم است که ضایعه پوستی به ‌طور دقیق تشخیص داده‌شده باشد. دستگاه کرایو دارای مخزنی دو جداره و عایق شده است که مخزن این دستگاه حاوی ازت مایع یا نیتروژن مایع (Liquid Nitrogen Cryo) میباشد. ازت مایع درون این دستگاه سرمای شدیدی حدود 196- درجه سانتی گراد دارد. وقتی محتویات دستگاه کرایو روی ضایعه ی پوستی موردنظر اسپری میشود درجه حرارت بافت ضایعه موردنظر را به شدت و با سرعت بسیار زیادی کاهش میدهد که باعث انجماد و فریزشدن بافت موردنظر و مرگ سلولی آن خواهد شد. ضایعه ی پوستی اسپری شده، به مدت چند روز به صورت تاول سفید یا قرمز و کبود رنگ مشاهده خواهد شد. و بعد از پوسته پوسته شدن ضایعه ی مذکور از بدن جدا خواهد شد. در طی این روند بدن با تولید سلول های جدید بافت جدید را جایگزین ضایعه ی فریزشده خواهد کرد. در نتیجه اثری از ضایعه ی مذکور باقی نخواهد ماند جز در برخی موارد که ممکن است محل درمان بصورت لکه ی سفید کم رنگ یا اسکار باقی بماند.

موارد مصرف کرایو تراپی :

کنترل و درمان بیماری سالک، بواسیر، یبوست، دردهای بعد از عمل جراحی در پرتو درمانی

اکتینیک کراتوز (ضایعه‌ای پیش سرطانی که در اثر نور خورشید ایجاد می‌شود)

زگیل ‌های ویروسی در بزرگسالان از جمله زگیل آلت تناسلی

از بین بردن تغییرات رنگی پوست و لک های ناشی از آفتاب

از بین بردن چربی‌های اضافه بدن و از این دست می باشد

انواع همانژیوم ‌ها از جمله سارکوم کاپوزی

کیست‌ها و ضایعات توموری خوش خیم

کراتوز سبورئیک ( زگیل سالخوردگی )

زگیل آبکی در بزرگ‌سالان

بیماری ویتیلیگو یا برص

زگیل‌ های معمولی

این زگیل‌ها دارای سطحی زبر و لبه‌های کاملاً مشخص هستند. شکل آنها گرد یا بی‌قاعده است و معمولاً پهنای ۲ تا ۱۰ میلی‌متری دارند (ابعاد مدادپاک‌کن یا کوچکتر). زگیل‌های معمولی سفت هستند و به رنگ‌های خاکستری تیره و روشن، زرد، قهوه‌ای و یا به رنگ گوشت دیده می‌شوند. این نوع از زگیل‌ها بیشتر اوقات در نزدیکی ناخن‌ انگشتان و پشت دست‌ ها ایجاد می‌شوند، اما در جاهای دیگر مثل آرنج و زانو نیز می‌توانند ظاهر شوند. زگیل‌های معمولی غالباً آسیب‌زا نیستند.

زگیل‌ های کف پا

این نوع زگیل‌ در کف پا ایجاد می شود و به‌سبب فشاری که در هنگام ایستادن بر آنها وارد می‌شود پهن و مسطح می‌شوند و با وجود لخته‌های بسیار کوچک و سرسوزنی در میان آن، به شکل خال‌دار دیده می‌شوند. زگیل‌های کف پا اغلب دردناک هستند، مخصوصاً وقتی که در قسمتی از پا که وزن بدن را تحمل می‌کند ایجاد شده باشند. این زگیل ‌ها ممکن است نیاز به درمان‌های قوی و مکرر داشته باشند تا کاملاً ریشه‌کن شوند.

زگیل‌ های موزاییکی کف پا

این زگیل ‌ها در کف پاها ظاهر می ‌شوند و به شکل خوشه‌ای از زگیل‌ های کوچک به‌ هم چسبیده و با تعداد زیاد هستند زگیل ‌های رشته‌ای یا نخی شکل این زگیل ‌ها بر پشت پلک چشم ، گردن یا لب‌ ها ظاهر می‌شوند و به شکل زائده‌ های دراز و باریکی هستند که اغلب مستقیماً به طرف بیرون پوست رشد می‌کنند

زگیل ‌های مسطح

این زگیل‌ ها روی صورت و در امتداد جای خراشیدگی ‌ها ظاهر می‌شوند. آنها سطح نرم و نوک صافی دارند و به شکل جوش ‌های زرد و قهوه‌ای هستند. این نوع زگیل‌ ها در کودکان متداول ‌تر از بزرگسالان است .

زگیل‌ های تناسلی

این زگیل ‌ها در نزدیکی اندام ‌های تناسلی ظاهر می‌شوند

{پایان}